MISTRZ 

CEREMONII

POGRZEBOWYCH

Gdańsk/Trójmiasto/cała Polska

- Pogrzeb to zawsze smutek – mówimy, nie zastanawiając się, czy naprawdę zawsze musi taki być. Czy chwila pożegnania ukochanej osoby nie może – oprócz żalu – zawierać również wdzięczność, wspomnienie, ciepło? Czy to, że kogoś żegnamy, oznacza, że musimy to robić w ciszy i czerni, bez słów, bez oddechu, pełni przygnębienia?

Coraz więcej osób zadaje sobie pytanie: Czy pogrzeb MUSI być ponury?

Odpowiedź brzmi: NIE, NIE MUSI! 

Pogrzeb to historia życia.

Pogrzeb to ostatni rozdział opowieści o człowieku, który żył, śmiał się, kochał, walczył, miał marzenia i przyzwyczajenia. Dlaczego więc tak często sprowadzamy tę ceremonię tylko do przysłowiowego 'ostatniego pożegnania', które tak kochają wypisywać kwiaciarze na sprzedawanych na cmentarzu wiązankach kwiatów,  czarnych ubrań, poważnych min i mechanicznego klepania 'wieczny odpoczynek'? Pamiętaj - pogrzeb może być inny. Może być opowieścią.

My mówimy: 'Był cudownym człowiekiem, kochał życie', a nie: 'zmarł tragicznie, to jest ostatnie pożegnanie'.

Na nowoczesnych, świeckich pogrzebach mówi się o: tym, jakim człowiekiem był Zmarły, co wniósł w życie innych, jakie zostawił po sobie wspomnienia, czego nas uczył – nawet jeśli nigdy nie dawał lekcji. W tle gra jego ulubiona muzyka. W rękach bliskich pojawiają się zdjęcia lub pamiątki. Padają szczere słowa – nie skalkowane cudze scenariusze, tylko napisane przez bliskich, z serca. I wtedy pogrzeb przestaje być ponury – staje się wzruszający, ludzki, prawdziwy.

Czy brak czerni to brak szacunku?

Nie. Brak czerni może być… spełnieniem woli Zmarłego. Wiele osób jeszcze za życia mówi bliskim: 'Nie chcę, żebyście płakali – zapamiętajcie mnie uśmiechniętego. Nie chcę czerni – przynieście mi kolorowe kwiaty. Zamiast marsza – zagrajcie mi Stinga albo jazz. Chcę mieć czerwone szpilki i paznokcie. Dajcie mi różową trumnę!' Szacunek, to nie kolor ubrania czy trumny, ale intencja, miłość, obecność i autentyczność. 

Pogrzeb może być delikatny. Może być lekki. Może być piękny.

Oczywiście, żal jest naturalny. I będzie obecny zawsze. Ale pogrzeb nie musi być ponurym obowiązkiem. Może być wspólnym spacerem pamięci. Może być wzruszającą ceremonią pod drzewami, z muzyką i zdjęciami. Może być chwilą ciszy przerywaną śmiechem – bo przecież wspomnienia bywają też pogodne. Może być, a w zasadzi nawet powinien być godnym świętowaniem życia – nie tylko opłakiwaniem śmierci.

A więc: czy pogrzeb musi być ponury?

Nie, NIE MUSI! Ale musi być szczery. Musi być taki, jakiego życzyłby sobie Zmarły – i jakiego potrzebują bliscy, by móc ruszyć dalej. Potrzebujesz pomocy w stworzeniu takiej ceremonii? Zadzwoń. Jako mistrz ceremonii pogrzebowej pomagam rodzinom pożegnać bliskich w sposób piękny, pełen sensu i godności – bez zbędnego patosu, z miejscem na prawdziwe emocje.

Właścicielem wszystkich tekstów i fotografii jest firma Mistrz Ceremonii Pogrzebowych. Zabrania się kopiowania, powielania, rozpowszechniania oraz wykorzystywania jakiegokolwiek materiału ze strony bez uprzedniej zgody autora. Naruszenie praw autorskich stanowi czyn zabroniony i może skutkować odpowiedzialnością cywilną oraz karną.

Kontakt

Właścicielem wszystkich tekstów i fotografii jest firma Mistrz Ceremonii Pogrzebowych. Zabrania się kopiowania, powielania, rozpowszechniania oraz wykorzystywania jakiegokolwiek materiału ze strony bez uprzedniej zgody autora. Naruszenie praw autorskich stanowi czyn zabroniony i może skutkować odpowiedzialnością cywilną oraz karną.

Menu

Śledź nas